The Artist (2011)

Στην εποχή που ζούμε και αναπνέουμε, είναι σχεδόν αδύνατο να βρεις ανθρώπους που μεγάλωσαν μαζί με τον βουβό κινηματογράφο. Μπορείς όμως να βρεις ανθρώπους που τον αγάπησαν και τον έμαθαν, σαν να’ ναι κομμάτι του εαυτού τους. Από κάτι τέτοιους παρελθοντολάτρες είναι φτιαγμένο το Artist, όχι όμως μόνο για αυτούς, αλλά και για όλους τους υπόλοιπους που αγαπάνε την τέχνη του σινεμά. Διότι το Artist μπορεί να μην διαθέτει πολυλογάδες ηθοποιούς και πολύχρωμους διαλόγους, διαθέτει όμως τους σιωπηλούς ήχους μιας άλλης εποχής, μιας εποχής όπου οι θεμελιώδεις μηχανισμοί την τέχνης που αγαπήσαμε γοήτεψαν το κοινό, προσφέροντας απλόχερα την μαγεία της σκοτεινής αίθουσας. Όπως ακριβώς συμβαίνει και εδώ, με το κοινό, θεωρώ, να παραμένει το ίδιο διψασμένο, όπως και τότε.

Η ιστορία απλή. Ένας διάσημος ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου γνωρίζει μια άσημη και φιλόδοξη νέα και ενώ η καριέρα εκείνου παίρνει την κατιούσα με την έλευση του ομιλούντος, εκείνης απογειώνεται στα αστέρια. Η λάμψη εκείνου ξεθωριάζει και σιγά-σιγά σβήνεται, ενώ εκείνης ολοένα και γιγαντώνεται, έτοιμη να κατακτήσει και τον πιο μακρινό ουρανό. Ο ανεκδήλωτος έρωτας των δυο όμως παραμένει. Μέχρι όμως την στιγμή της φανέρωσης, όπου τα συναισθήματα θα κατακτήσουν τις ασπρόμαυρες εικόνες στο πανί.

Κάπως έτσι αντιλαμβάνεσαι ότι η μαγεία της ταινίας δεν κρύβεται στην πρωτοτυπία της ιστορίας αλλά στον τρόπο με τον οποίο αυτή προσφέρεται. Και η προσφορά στην προκειμένη περίπτωση ξεχειλίζει από χιουμοριστικά ευτράπελα, δραματουργικές ανισορροπίες, αφθονία εύληπτων, πλην όμως αναλλοίωτων στον χρόνο, συναισθημάτων (για κάθε λογής συναισθηματία θεατή) και ένα πρωταγωνιστικό δίδυμο που κλέβει καρδιές. Με εκείνον να σου μιλάει διαρκώς με τις ευφραδείς εκφράσεις του προσώπου του (αναδεικνύοντας το φως που μπορεί να ακτινοβολεί ένας ηθοποιός) και εκείνη να σου κλείνει συνεχώς το μάτι (κουνώντας με μια σαγηνευτική χάρη τους υπέροχους γοφούς της).

Ίσως τότε συνειδητοποιήσεις ότι η μαγεία της 7ης τέχνης κρύβεται στην απλότητά της. Δεν χρειάζονται εκκωφαντικές ορθοφωνίες, εντυπωσιακά τεχνάσματα και τεχνολογικά επιτεύγματα για να μαγευτείς. Μοναχά μια ευανάγνωστη ιστορία και έναν άνθρωπο να σου διηγηθεί την δική του αλήθεια. Και η αλήθεια του Hazanavicius είναι η αγάπη του. Μια αγάπη που όχι μόνο δεν ξεθωριάζει αλλά μένει αναλλοίωτη στον χρόνο, υπενθυμίζοντάς σου ότι για να μπορέσεις να αγαπηθείς θα πρέπει πρώτα να αγαπήσεις, ξεκινώντας από τον ίδιο σου τον εαυτό. Έτσι ο Αρτίστας μπορεί να αναπνέει το οξυγόνο της αυγής, διαθέτει όμως όλα εκείνα τα συστατικά που έχουν την δύναμη να γοητεύσουν τον θεατή κάθε εποχής. Με την γοητεία του να πλημμυρίζει και τα 24 καρέ κάθε δευτερολέπτου που θα περάσουν μπροστά από τα μάτια σου.

Chris Zafeiriadis