Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

Avatar (2009)

“Outstanding”

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, από πολύ μικρό ακόμα, οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας είχαν πάντα κάτι το ξεχωριστό, κάτι το απροσδιόριστα γοητευτικό, κάτι που με έκανε να τις αναζητώ, να τις χαίρομαι. Και τελικά, να τις αγαπώ. Μετά όλοι μεγαλώσαμε, αλλάξαμε, διδαχτήκαμε, είδαμε τον κόσμο όπως πραγματικά(?) είναι και σταματήσαμε να πιστεύουμε στα παραμύθια. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ως ενήλικα, ελάχιστες ήταν οι φορές που βλέποντας μια ταινία (ανεξαρτήτου είδους) ένιωθα και πάλι σαν μικρό παιδί, με την ανεμελιά, την άνεση και την ευκαιρία που μου έδινε κάθε προβολή να χαίρομαι όπως τότε. Δεν έχει αλλάξει ο κινηματογράφος επ’ουδενί. Εμείς όμως άρδην.

Αρχίζω να μακρηγορώ όμως και δεν είναι σωστό.

Περισσότερο φαντασίας και λιγότερο επιστημονικής, το Avatar ενοχοποιείται περισσότερο για αυτά που είναι και λιγότερο για αυτά που δεν είναι, λατρεύεται και κατηγορείται από οπαδούς και πολέμιους και μάλιστα για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Από την μία υπάρχουν αυτοί που το λάτρεψαν, οι οποίοι μαγεμένοι από τα χρώματα που σχεδόν άγγιζαν μπροστά τους, το εκθειάζουν υπερασπίζοντας όλα αυτά για τα οποία (δια)φημίζεται. Έπειτα υπάρχουν και οι άλλοι, αυτοί που δεν το λάτρεψαν, οι οποίοι όμως μοιάζουν επίσης θαμπωμένοι από την τεχνολογία του και που δυστυχώς το κατακρίνουν για τους δικούς τους λάθους λόγους. Η αλήθεια δεν κρύβεται κάπου στο ενδιάμεσο αλλά μέσα στον καθένα μας ξεχωριστά. Διότι το Avatar ήρθε όχι για να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε σινεμά (πράγμα που στη τελική το καταφέρνει), αλλά να μας παρουσιάσει έναν θαυμαστό καινούριο κόσμο, τον οποίο σίγουρα φθονούμε αλλά ποτέ δεν θα έχουμε.

Πέρα από το εντυπωσιακό οφθαλμόλουτρο και τα πολύχρωμα δάση, τις σεναριακές επιπολαιότητες και τις αποθεωτικά επικές σκηνές μάχης, η ιστορία που χτίζεται εδώ αφήνει να εννοηθούν πολλά περισσότερα από τα προφανή αδιάσειστα στοιχειώδη αναγνώσιμα πρώτα συμπεράσματα. Για να τα αντιληφθείς όμως πρέπει να αφήσεις για λίγο το δικό μας κόσμο και τον δικό μας τρόπο σκέψης, να πάρεις το δικό σου avatar και να προσπαθήσεις έστω και για λίγο να μπεις στο περιβάλλον της Pandora, να γίνεις ένας από τους γαλάζιους Na’vi. Και ο Cameron σου δίνει την δυνατότητα να το κάνεις αυτό. Ακόμα και χωρίς γυαλιά.


“There is nothing that we have that they want”

Στην μέχρι τώρα διαγαλαξιακή μας ιστορία, οι εξω-γήινοι ήταν αυτοί που, ως επί το πλείστον, επισκέπτονταν τον πλανήτη μας, άλλοτε φιλικοί και με ειρηνικές διαθέσεις επικοινωνίας και άλλοτε απόλυτα εχθρικοί, έτοιμοι να μας εξολοθρεύσουν. Εμείς από την άλλη ήμασταν πάντοτε επιφυλακτικά περίεργοι μαζί τους (μιας και δεν δίνουμε πια εύκολα το χέρι μας σε κάποιον άγνωστο). Τώρα όμως όλα αυτά έχουν αλλάξει, ανήκουν στο παρελθόν. Αναλογιζόμενοι την ελλιπή (πια) προσφορά του δικού μας κόσμου, αφήνουμε το δυσαρμονικό μας εγώ και με την υπεροψία μας στο full εισβάλουμε σε ένα ξένο αλλά πάντα αναλώσιμο για εμάς περιβάλλον, με μοναδικό σκοπό να ικανοποιήσουμε τα προ-υπάρχοντα από την φύση μας πάθη, αναζητώντας κάτι που για τους φυσικούς κατοίκους της Pandora δεν έχει καμία αξία.

Και εδώ είναι που ο μέγας Cameron σχολιάζει, όχι μεμονωμένα την χώρα που ζει, αλλά το ανθρώπινο είδος στο σύνολό του. Το μήνυμα δεν είναι αντιαμερικανικό, ούτε αντιιμπεριαλιστικό. Είναι όμως ξεκάθαρο. Καταγγελτικό απέναντι σε όλους μας. Εδώ και αιώνες βαδίζουμε σε ένα μονοπάτι ανάπτυξης και ευημερίας. Όμως ο δρόμος που διαλέξαμε δεν είναι ο μοναδικός. Είναι όμως μονόδρομος πια. Οι Na’vi από την άλλη δεν έχουν τίποτα κοινό με εμάς και δεν ταυτίζονται με τις αξίες και τους πολιτισμούς μας. Με κανέναν μας. Απόλυτα εναρμονισμένοι με την φύση (τους) και αναπτυγμένοι με έναν ολότελα διαφορετικό τρόπο, παραμένουν ασφαλείς στον πλανήτη τους, στην «αγκαλιά» της «μητέρας» τους. Όπως ήμασταν κάποτε όλοι μας. Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να τους δούμε όπως πρέπει και αφήνουμε την παρωπιδική μας όραση να κοιτάει μόνο τον (φαινομενικά) μινιμαλιστικό εξ-οπλισμό και το (εντυπωσιακό) γαλάζιο χρώμα τους. Και εισβάλουμε. Η σύγκρουση των δύο λαών φέρνει την φύση στα όρια της και αυτή με την σειρά της επεμβαίνει για να επέλθει η ισορροπία. Χωρίς να κρίνει και χωρίς παίρνει το μέρος κανενός. Όπως πρέπει.

Η υπεροψία μας όμως δεν περιορίζεται μόνο στις προθέσεις τις εισβολής μας. Δυστυχώς έχει απλωθεί και στην κριτική μας. Το Avatar δεν είναι το μέλλον του σινεμά, είναι το παρόν και (μας) δείχνει τον δρόμο. Όμως στις μέρες μας έχουμε μάθει να κρίνουμε με αντικειμενικά κριτήρια και λεξικολογικούς ορισμούς, μιλώντας πάντα με αυστηρούς επικοινωνιακούς όρους. Μάθαμε περισσότερο να μιλάμε με κομπλεξισμό και λιγότερο να απολαμβάνουμε με την καρδιά μας τα απλά πράγματα. Ο Cameron εδώ καταφέρνει κάτι πολύ σπάνιο και σημαντικό. Να γυρίσει τον χρόνο πίσω, να μας πάει ξανά στο τότε. Όταν το γοητευτικό συναντούσε το ξένο και η αγνότητα την επιθυμία της αναζήτησης. Από όλους εμάς που ασπαζόμαστε τις αξίες και τα πάθη του δημιουργού, εκ μέρους όλων. Ευχαριστούμε…

Chris Zafeiriadis

P.S.: …ακόμα και αν είναι μόνο για τρεις ώρες…

15 σχόλια:

Leviathan είπε...

simfono apolita...sketi mageia...kalispera! :)

Dj Lou είπε...

mageytiko indeed....
kai na rwtisw: poio to noima na gyrizeis pleon tainies pou na min einai 3D? dyskola tha xanapaw cinema.. anamenontas tin Alice...

nikolas-asdfg είπε...

"που δυστυχώς το κατακρίνουν για τους δικούς τους λάθους λόγους".

Είμαστε λάθος δηλαδή.

"Η αλήθεια δεν κρύβεται κάπου στο ενδιάμεσο αλλά μέσα στον καθένα μας ξεχωριστά."

Είμαστε σωστοί δηλαδή, καθένας με την αλήθεια του που δεν μπορεί να υπάρχει σωστή και λάθος.

Η δική μου αλήθεια: Πέρα από πράγματα που γίνονται με πολλά φράγκα, είδατε τίποτ' άλλο;

Chris Z. είπε...

Χαιρετώ άπαντες.

Leviathan και Dj Lou, χαίρομαι που βρίσκω κάποιους που συμφωνούν.

Νικόλα με διάβασες αλλά όχι καλά. Αυτά που έχουμε μέσα μας και πιστεύουμε καμία φορά δεν συνάπτουν με αυτά που λέμε. Φυσικά και μπορεί σε κάποιον να μην αρέσει η ταινία όπως μπορεί να μη του αρέσει και το είδος γενικότερα. Όσο και αν έχω ψάξει όμως δεν έχω βρει κάποιον να μου παραθέτει κάποιον σοβαρό λόγο που δεν του άρεσε, παρα μόνο γενικότητες. Η απλότητα του σεναρίου δεν είναι λόγος. Άλλοι γιαυτό το γουστάρουν, άλλοι γιαυτό όχι. Η αλήθεια κρύβεται μέσα μας αλλά πρέπει να την ψάξεις και να την ανακαλύψεις. Και μετά να την παρουσιάσεις. Στο κείμενο που διάβασες αναφέρονται κάποιοι από τους λόγους που μου άρεσε η ταινία. Αυτή είναι η αλήθεια κάποιου. Και επειδή με βοηθάς με αυτό που λες, τα πολλά φράγκα δεν συνάπτουν πάντα με το σκουπίδι. Είναι όμως ένας καλός λόγος να προδιαθέσουν κάποιον αρνητικά. Από εκεί ίσως να πηγάζει και το πρόβλημα κάποιων. Γίνονται πολλά πράγματα με πολλά φράγκα όπως λες, συμφωνώ. Όμως στην ερώτησή σου για το αν εγώ βλέπω κάτι άλλο πέρα από αυτά θα σου πω ότι διαβάζοντας μάλλον κάτι σου ξέφυγε. Το κείμενο ελάχιστα αναφέρεται στο 3D και το κοστολόγιο. Το υστερόγραφο ναι. Και αυτό διότι δεν είναι (μόνο, αν θες) εκεί η ουσία. Ο Cameron έχει κάνει τρομερή δουλειά όπως πάντα. Ειλικρινής σκηνοθέτης πάνω απ ‘όλα γιαυτό και τον γουστάρουμε. Τώρα αν κάποιοι ζητάνε κάτι διαφορετικό από το cinema που τους προσφέρει (σ)το Avatar, καλώς. Και θα συμφωνήσω μαζί τους εκεί που τους καταλαβαίνω. Αν με καταλαβαίνεις…

Καλησπερα σε όσους διαβάζουν…

kioy είπε...

Respect από έναν αντιφρονούντα.
Πολύ ωραίο κείμενο και το περίμενα!

Ακόμα και αν προσέδωσες στο φιλμικό κείμενο κάτι περισσότερο από τη δική σου ματιά, ξέθαψες μια πτυχή (όχι απαραίτητα της ταινίας) που έχουμε ανάγκη όλοι. Μια κριτική (αυτό)κριτικής!

Και ναι πολύ θα γούσταρα όντως ο Cameron να 'χε κάνει την ταινία που λες... Χωρίς τις παρασπόνδιες μαλακολογίες. Και ακόμα πιο πολύ γουστάρω που εσύ ξέθαψες απ' το φιλμικό κείμενο μια τόσο ενδιαφέρουσα άποψη. Και όχι βγαίνοντας από την ταινία. Αλλά μπαίνοντας σε αυτή, έστω και με την ασφάλεια του δικού σου Avatar.

Επίσης δεν είμαι από αυτούς που κατηγορούν το 3D! Το κάθε άλλο... Μια οποιαδήποτε νέα τεχνολογία μπορεί να επιφέρει μεγαλύτερες δυνατότητες στο μέσο, και αυτό είναι και θεμιτό και θετικό. Δε θεωρώ ότι "απειλούμαι" με το 3D. Μόνο προβληματίζομαι. Για το αν το 3D μείνει απλά ως μια κερδολαγνική πατέντα της βιομηχανίας, όπως συμβαίνει (κατά τη γνώμη μου) στο Avatar. Και σχόλια, ή καλύτερα απόψεις(που είναι σεβαστές και δεκτές) σαν αυτές του Dj Lou(χωρίς καμία επίκριση φίλε μου) με προβληματίζουν ακόμα περισσότερο!

Καλό σου βράδυ!

υγ. Γιατην τεχνολόγία προβληματίζομαι σε ένα άλλο επίπεδο. Γενικότερο. Στο ότι πλέον έχει γίνει προνόμιο των λίγων. Διογκόνοντας τις ανισότητες μας εντός του πλανήτη.

υγ2.Για το σωστό και λάθος, σ' αυτό το κείμενο το θέτεις πολύ "ορθότερα" :)). Τοποθετήθκα παντως στο άλλο σχόλιο μου!

Ανώνυμος είπε...

Δεν νομίζω ρε Chris ότι τα κάνει όλα αυτά. Επειδή δηλ οι κακοί άνθρωποι την πέφτουν σε καλούς εναρμονισμένους με τη φύση εξωγήινους άλλαξε το σινεμά και ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα; δεν νομίζω, ίσως αλλάζει λίγο το sci fi αλλά αυτό έγινε και με το γκέτο του District 9 και με τη διαστημική αποστολή του Moon, απλά εδώ υπήρχαν τα λεφτά για κάτι μεγάλο και εντυπωσιακό που σεναριακά κράτησε τα προσχήματα δίνοντας ένα υποτυπώδες μήνυμα.

Δεν διαφωνώ ότι περνάς ωραία και σε παρασύρει αλλά μέχρι εκεί.

Chris Z. είπε...

Kioy,
χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενο. Την (αυτό)κριτική σίγουρα την έχουμε ανάγκη όλοι αλλά για να κοιτάξω με αυτό τον τρόπο την ταινία πάει να πει ότι κάτι υπήρχε εκεί για να (το) κοιτάξω. Διαφορετικά βλέπω οράματα και αρχίζω να τρελαίνομαι. Όταν πάρεις και εσύ το δικό σου avatar θα το δεις και εσύ, είμαι σίγουρος. Από την άλλη, ακόμα και αν δεν υπάρχει τίποτα όπως υποστηρίζεις εσύ για να δεις, μόνο που σου/μου κουνάει το μυαλό και την σκέψη, δεν αρκεί? ( O Cameron πάντα μαλακολογεί, ανέκαθεν το έκανε αλλά το έκανε πολύ καλά, σχεδόν άριστα). Αλήθεια, έχεις δει Terminator?
Φυσικά και κανείς δεν απειλείται από την νέα τεχνολογία. Το 3D είτε μείνει σαν κάτι ιδιαίτερο και ακριβό, είτε παγιωθεί είτε όχι, πάντα θα υπάρχουν οι ανεξάρτητοι που θα φτιάχνουν ταινίες «όπως παλιά». Και πάντα θα υπάρχουν κάποιοι να τις απολαμβάνουν (και καλά θα κάνουν) Τώρα για το αν η τεχνολογία διογκώνει τις ανισότητες του πλανήτη μας αυτό είναι άλλο θέμα και δενομίζω ότι εμείς με την (οποιαδήποτε) βόλεψή μας μπορούμε να μιλήσουμε επί τούτου. Δεν είμαστε και αρμόδιοι άλλωστε.

Zamuc,
Μάλλον σε μπέρδεψα λίγο. Η αλλαγή που προσφέρεται δεν έχει να κάνει με την ιστορία (της ταινίας) αλλά με την τεχνολογία (της παραγωγής). Επίσης (εγώ) δεν μιλάω για καλούς και κακούς στο κείμενο αλλά για ανθρώπους και μη ανθρώπους. Ότι και αν είναι αυτοί. Γιαυτό και γράφω ότι δεν ταυτίζονται με κανέναν από εμάς. Όπως λες και εσύ το μήνυμα υπάρχει (έστω και υποτυπώδες – αν και διαφωνώ). Είναι όμως στη σκέψη και τον χαρακτήρα του καθενός από εμάς το πώς(!) θα το αντιληφθεί και τι θα αποκομίσει τελικά (από κάθε μήνυμα – ταινίας ή μη). Έτσι δεν είναι? Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος. Προσωπικά, το avatar είναι μια απαισιόδοξη ταινία, σχεδόν μισανθρωπιστική τελικά. Χωρίς εξαιρέσεις για φτωχούς, πλούσιους, μορφωμένους ή αγράμματους. Αλλά νομίζω πως θα σταματήσω εδώ, το κείμενο τα λέει καλύτερα.

Καλησπέρα σε όλους.

Ανώνυμος είπε...

Όντως παρανόηση περί της αλλαγής.
Δεν μπορώ να διαφωνήσω με το σκεπτικό ότι ο καθένας θα αποκομίσει αυτό που θέλει, κάτι διαφορετικό

kioy είπε...

"Τώρα για το αν η τεχνολογία διογκώνει τις ανισότητες του πλανήτη μας αυτό είναι άλλο θέμα και δενομίζω ότι εμείς με την (οποιαδήποτε) βόλεψή μας μπορούμε να μιλήσουμε επί τούτου."

Μα φίλε μου αν οι βολεμένοι δεν ασχοληθούμε, να ξεβολευτούμε, οι μη βολεμένοι θα παραμείνουν αν-ούσιοι...

inverted_a είπε...

Δεν μου άρεσε τόσο πολύ πέραν της τεχνολογίας, αλλά και πάλι... outstandind!

ps. Μόλις πέρασε τον Τιτανικό στις εισπράξεις. Έχουμε νέο ιστορικό υψηλό.

kmaria είπε...

Geia sou Xristo k apo mena. (An de me 8imasai ena exo na po. Casas blancas forever!!!)
Exo arketo kairo na grapso kapoio sxolio auto de simainei oti de diavazo to blog. Auti ti fora omos de mporousa na antista8o me tpt k na mi sxoliaso ena apo ta pio polisizitimena 8emata autis tis periodou.
Avatar. San oros ypirxe edo k xronia mesa stis zoes mas apo ta videopaixnidia mexri ta chatrooms.
K mono o titlos loipon tis tainias se proideazei gia kati entyposiako, ektos ton an8ropinon orion. Gia mia eikoniki pragmatikotita. K auto to katafernei poli kala 8a elega. Nomizo oti einai koina apodekto pos pigainei to cinema ena vima mprosta. Den einai o protos pou kanei 3-D tainia alla einai o pio ixiros. K auto metraei.
Me ekane na 8imi8o to paidiko mou oneiro. Na asxoli8o me tin pliroforiki gia na kano to diko mou videopaixnidi i akoma kalytera ta dika mou efe se tainia. Kata to imisi mono to xo kataferei, to ypoloipo miso einai to dyskolo kommati.
Oson afora to senario paroli tin aplotita tou katafernei na perasei sto 8eati minimata oikologikou periexomenou (kati pou den anafer8ike nomizo) alla kyrios prospa8ei na sxoliasei ti genikoteri symperifora tou an8ropinou eidous i opoia dystyxos vasizetai stin eksapatisi tou apenanti mas pros ikanopoiisi ton prosopikon mas symferonton. Apla minimata k katanoita, opos k to melo k klasiko love story pou ypo8eto stoxeuei kyrios se pio mikres ilikies. Alloste de nomizo oti mia tainia sci-fi 8a eprepe na exei pio poliploko senario.
Telos gia na eimai apolyta eilikrineis, fan tou Cameron imoun sta 16 ex aitias tou Titanikou. Pleon den eimai k oute prokeitai na ksanagino. Fan ton sci-fi tainion episis de prokeitai na gino k dei logo tou Avatar. Alla pote de 8a papso na ypostirizo tin ekseliksi tis 7is texnis me ka8e tropo akoma k an auto ginete me ti voi8eia tis texnologias.
En anamoni k allon tainion artioteron senariaka k pio ekseligmenon skino8etika...

ΠΑΝΟΣ είπε...

Καθυστερημένα χαιρετίσματα σε όλους, τώρα τσέκαρα το μπλογκ. Φίλε Chris συμφωνώ αρκετά με όσα γράφεις. Βρίσκω στην ταινία πολλά περισσότερα από τεχνολογικές αρετές και καινοτομίες. Το ρεκόρ εισπράξεων λίγο με απασχολεί αλλά... ας είναι.

Chris Z. είπε...

Μαρία τι κάνεις?
Λοιπόν γαμάτη η Casablanca, σίγουρα θα ξαναπάμε εμείς, να ξέρεις. Καλά μας τα λες για την ταινία και χαίρομαι που σε έκανε να θυμηθείς το παιδικό σου όνειρο. Τα eco μηνύματα είναι εκεί, τα θεώρησα τετριμμένα (πια) γιαυτό και νομίζω δεν αναφέρθηκε τίποτα. Άλλωστε τέτοιου είδους μηνύματα έχουν γίνει πολύ της μόδας τελευταία. Αλλά στα μηνύματα μένουμε (όλοι) όπως αποδεικνύεται. Έχω να σου πω όμως ότι κάνεις ένα λάθος όσον αφορά το είδος. Ή καλύτερα, να πω απλά ότι διαφωνώ μαζί σου. Μια ταινία επιστημονικής φαντασίας μπορεί να είναι από ένα σκουπίδι μέχρι κάτι το extra-ordinary. Όπως και σε κάθε είδος. Δες ας πούμε τις ταινίες που αναφέρει ο zamuc παραπάνω στα σχόλια. Ταινίες πρόσφατες και όμως έχουν να πούνε πολλά περισσότερα από χιλιάδες ταινίες, ανεξαρτήτου είδους, σεναριακά άψογες. Αλλά και πιο πίσω να πας, είμαι σίγουρος ότι θα βρεις παραδείγματα που θα σε μαγέψουν (όχι με τα εφέ τους).

Τώρα όσον αφορά τον Cameron, δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι που λες ότι ήσουν φαν στα δεκαέξι σου. Ήμουν και εγώ τότε (και ποιο πριν) αλλά για να είμαι και εγώ ειλικρινής, τελικά συνειδητοποιώ ότι ακόμα είμαι και μάλιστα μεγάλος. Μπορεί να μεγάλωσα (λίγο) και να σκέφτομαι πιο ώριμα (καθόλου δηλαδή), δεν έχω πάψει όμως να απολαμβάνω ακόμα και τώρα τις ταινίες που απολάμβανα τότε. Και αυτό γιατί ακόμα και όταν λέει μαλακίες, τις λέει πολύ καλά ο άτιμος. Περισσότερα στο κείμενο.

Μου δίνεις την ευκαιρία όμως να πω κάτι άσχετο με το Avatar, Bergman, Antonioni, Felini, Tarkovsky, όλοι τους Θεοί και υποκλίνομαι. Όποιος όμως μου πει ότι αγάπησε το cinema στα 14-15 του με αυτές τις ταινίες είναι μεγάλος ψεύτης. Και δήθεν. Εκτός αν αντιλαμβάνεται την Θυσία στην εφηβεία τότε τι να πω, είναι πολύ πιο έξυπνος από άλλους και μπράβο του. Επειδή όμως δεν είναι έτσι, καλό θα ήταν να μην διαγράφουμε το παρελθόν μας και να το τιμούμε όπως πρέπει. Διότι αν το διαγράφουμε είναι σαν να διαγράφουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Όλοι από κάπου ξεκινήσαμε και κάπου θα καταλήξουμε και αν χάσουμε τον δρόμο τότε χαθήκαμε.

Πάνο,
Χαίρομαι που συμφωνούμε όσο τετριμμένο και αν ακούγεται, έτσι είναι όμως.
Και όπως λες, λίγη σημασία έχουν τα νούμερα.

Την καλησπέρα μου σε όλους.

Pal είπε...

Η ταινία ήταν,είναι και θα παραμείνει για πολύ καιρό εκπληκτική. Ναι, ήταν σκέτη μαγεία. Ναι, ήταν μεθυστική, αφού καθόσουν αποχαυνομένος σαν το τελευταίο πρεζάκι και έβλεπες έναν εκπληκτικά δουλεμένο κόσμο να σου παρουσιάζεται με τρόπο που ξεπερνάει κάθε λογοτεχνική απόπειρα. Και συνειδητοποιείς -ευτυχώς- τη μικρότητα και την ασχήμια σου. Δεν ξέρω αν ο Cameron ήθελε να κάνει κάτι τέτοιο, αλλά σίγουρα ότι είχε στο μυαλό του το έκανε πολύ καλά ο άτιμος. Και δεν το έκανε επειδή έριξε λεφτά ("πράγματα που γίνονται με πολλά φράγκα" διάβασα παραπάνω). Το έκανε επειδή ξέρει τι είναι το cinema. Κάτι που δηλαδή εμείς όλοι συχνά λησμονούμε (ή δε μάθαμε ποτέ).
Η άποψη μου είναι και θα είναι οτι μια ταινία σαν το Avatar είναι η πεμπτουσία του cinema. Ανήκει σ'εκείνες τις λίγες, μαγικές ταινίες που τράβηξαν κάποτε τη γενιά μου σε μια αίθουσα να δουν για πρώτη φορά cinema με pop corn και coca-cola. Και που μέσα στα χαζά γελάκια μας, τότε, ξαφνικά συνειδητοποιείσαμε οτι θέλαμε να γίνουμε terminator και για λίγη ώρα πετάξαμε σε άλλη διάσταση.

Σπάνια ένα έργο οποιασδήποτε μορφής τέχνης μπορεί να σε κάνει να στραφείς εναντίων σου. Εδώ όμως, μια φαινομενική παπαρολογία (εξωγήινοι, μπλέ ανθρωπάκια κ έτσι) σε οδηγεί να στραφείς απέναντι στο γένος σου, στο είδος σου, και να θέλεις να το προδώσεις την ίδια στιγμή, για να σώσεις τον Pandora, να σώσεις το ανύπαρκτο, το όνειρο. Όποιος ήταν με τη μεριά των ανθρώπων, να μας το πει τώρα....

Για όλα τα υπόλοιπα που θεωρήθηκαν μαλακολογίες και φτηνή πολιτική, υπάρχουν αξιόλογοι δημιουργοί σε όλον τον κόσμο, υπηρέτες άλλων μορφών τέχνης, που μιλάν για αυτά καλύτερα απο τον Cameron. Και ο Cameron το γνωρίζει αυτό. Δεν επιχειρεί πολιτικό λόγο. Απλά μας θυμίζει τι βλέπουμε (γιατί είμαστε και βλάκες ώρες, ώρες). Δεν επιχειρεί να διδάξει το Avatar. Μας ξεβρακώνει με το δικό του, ΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟ, τρόπο. Υπάρχει και αυτός ο τρόπος. Αλλά εμείς σαν γνήσιοι καννίβαλοι τρώμε αυτούς που δεν καταλαβαίνουμε. Εμείς είμαστε καλύτεροι απ'όλους,έχουμε λόγο πολιτικό εμείς!
Λοιπόν,η κουβέντα της υπόθεσης αλλού. Στα πάνελ άλλων εκπομπών, ταινιών και βιβλίων. Αλλιώς...σσσστ....Εδώ βλέπουμε cinema...

Ανώνυμος είπε...

Πολυ φασαρια για το τιποτα!Εδω βαθμολογουμε ταινιες και οχι εφε.Μπορει τα εφε να ηταν εντυπωσιακα και να σε ταξιδευαν με τη ζωντανια τους,αλλα αυτο δεν ειναι σοβαρος λογος για να βαθμολογεις με 5* μια ταινια και να τη χαρακτηριζεις αριστουργημα!!
Επαναλαμβανομενο,κοινοτοπο σεναριο,απαισια κλισε ιστορια που μιαζει με παρωδια γουεστερν και πολλες φορες ενω θελει να προκαλεσει συγκινηση προκαλει γελιο.Μπορει η σκηνοθεσια του Καμερον να ειναι ρυθμικη και δεξιοτεχνικη,αλλα δεν μπορει να σωσει το απαραδεκτο αποτελεσμα,οσο για τις ερμηνειες δεν χρειαζεται να σχολιασω...
Bαθμος:
1,5/5